10 Kasım 1938- 2020

Onun ideolojisinin politikadan uzak, vatan hizmetine atanmış bir hayat olduğunu anlayan ve yolunda giden olsaydı, bu günlerde olmazdık. Onun attığı temellerin değerini çocuklarımıza öğretebilmiş olsaydık, bugün gençlik aç ve işsiz olmayacaktı. Onun millî değerlerini yaşatabilmiş olsaydık bugün saygın bir ülke olacaktık.

Ne yazık ki bunu hâlâ anlamadık ve 40’lı, 50’li yıllarda olduğu gibi yön arayışından kurtulamadık. Ağaçlardan ormanı göremeyecek kadar câhiliz. Onun yolunda gitmek ve yaratmak yerine, gerekeni yapmayanları suçlamakla yetinme akılsızlığı içinde, yok olma yolundayız.

Aslanlı yol

Sessiz adımlarıyla yüzbinler,
Çınladı bugün aslanlı yol.
Onun özlemiyle, minnet dolu yürekler,
Güldü, ağladı, bugün aslanlı yol.

   Yoktur örneği Dünyâda;
   Ölmüşken yaşayanın,
   Unutulacak yerde,
   Sevenleri her gün artanın.

Fark etmez, yaşamak ya da ölmek;
Keşke ölmeseydi deniyorsa,
Hâlâ yüzbinler ona gidiyorsa,
Hayatta olmaktır, böyle ölmek.

   Güneş bile bir gün sönecek,
   Amma onun gücü evrende,
   Onun sevgisi kalplerde,
   Sonsuza dek, büyüyecek.

Atatürk içinde bulunduğu ümitsiz durumda bir gün bile irâde ve hedefini kaybetmedi. Rütbeleri sökülmüş, idâma mahkûm edilmiş, üzerinde giyecek elbisesi bile yok iken, hiçbir kongre yapılmamışken, boş bir otel odasında İzzetin’e (Orgeneral Çalışlar) döndü ve “Kadınlara oy verdirmeliyiz İzzet” dedi.

O bize böyle örneklerle bezenmiş bir başlangıç bıraktı. Onun ilkelerinin temelindeki insancıl yaklaşımı anlamayıp, sağ veya sol uçlarda hatâ veya çıkarları nedeniyle yuvarlananların, bazılarına açıyor, diğerlerine de üzüntü ile bakıyorum. Bu ülkenin mahvına neden oldular.

O benzersiz insanı, sonsuz özlemle anıyorum.

Turgut A. Karabekir
Vefatının 82. Yılı anısına